გრაკლიანი გორის  ნამოსახლარი და სამაროვანი მდებარეობს საქართველოში,   სოფ. იგოეთისა და სამთავისის ტერიტორიაზე. აქ მიკვლეული ძეგლები სხვადასხვა პერიოდს განეკუთვნება: 1. პალეოლითი; 2. ენეოლითი; 3. ადრე ბრინჯაოს ხანა; 4. გვიანი ბრინჯაოს/ადრერკინის  ხანა; 5. განვითარებული რკინის ხანა (ძვ. წ. VIII-VII სს.); 6. ძვ.წ. VI ს.;  7. ძვ.წ. V-IV სს.;  8. ძვ. წ. IV-III სს.; 9. ძვ. წ. III-II სს.; 10. ძვ. წ. II-I სს.

თანამედროვე ლიტერატურულ გროტესკში განსხვავებული ინტონაცია  შემოიტანა „აბსურდის ლიტერატურამ". ეს ის შემთხვევაა, როდესაც გროტესკი შერწყმულია არა სატირასთან, როგორც ტრადიციულად კლასიკურ ლიტერატურაშია მიღებული, არამედ აბსურდთან. სტატიაში მე-20 საუკუნის ლიტერატურის  მაგალითზე განხილულია გროტესკი, როგორც მხატვრული პირობითობის განსაკუთრებული საშუალება.

სტატიაში განხილულია საქართველოს დედაქალაქის (თბილისის) სამეტყველო თავისებურებები. აღნიშნულია, რომ   ჯერ კარგად არ არის გათავისებული თბილისის მეტყველების ერთ მთლიან თბილისურ დიალექტად ან ქალაქის სოციალურ სტრატებად (სოციალურ დიალექტებად) მოაზრების საკითხი. სტატია ქალაქური მეტყველებისათვის სპეციალური კვალიფიკაციის მინიჭებას ისახავს მიზნად.

ადიღურ ზეპირსიტყვიერებაში "ამირანის" ეპოსი, ცნობილი მიჯაჭვული ბუმბერაზის სახელით, ერთობ მწირი, მხოლოდ ეპიზოდური სახით არის წარმოდგენილი. ჩრდილო კავკასიის ხალხებში არსებულ ანალოგიურ გადმოცემებს შორის შინაარსით ის ყველაზე ახლოს დგას ყაბარდოულ ვარიანტებთან, რომლებიც შედარებით უფრო ვრცელია. ადიღურ ფოლკლორში "ამირანიანიდან" შემორჩენილია მხოლოდ იალბუზზე მიჯაჭვის მოტივი, უცნობია გმირის სახელი, მისი დასჯის მიზეზი და სხვა მრავალი მნიშვნელოვანი ეპიზოდი.

კვლევა თანამედროვე ქართულ ენაში მაქვემდებარებელ კავშირში ("რომელიც") მრავლობითი რიცხვის ასახვას შეეხება. ნორმის მოწესრიგების მიზნით, მიგვაჩნია: გათვალისწინებულ იქნეს იმ წინადადების წევრის გრამატიკული ფორმა, რომელსაც კავშირი მიემართება და ამავე წევრის სინტაქსური ურთიერთობა ძირითად კოორდინატებთან - ზმნა-შემასმენლებთან - რიცხვის კატეგორიის თვალსაზრისით.

დიალოგსა და მონოლოგთან დაკავშირებული საკითხების კვლევა ერთ-ერთი აქტუალური პრობლემაა თანამედროვე ლიტერატურათმცოდნეობაში. გარკვეულ თავისებურებას ქმნის მათი ურთიერთკავშირი და მონაცვლეობა იმ დონეზე, რომ მათ შორის საზღვრები ქრება. სტატია შეისწავლის აღნიშნულ საკითხს როგორც თეორიული, ისე პრაქტიკული თვალსაზრისით.

საკუთრების მინდობა"  ინგლისურ-ამერიკული სამართლის სისტემისთვის დამახასიათებელი ინსტიტუტია. დღეს იგი  სხვადასხვა მოდიფიკაციით მკვიდრდება კონტინენტური ევროპის სამართლის სისტემაშიც. ნაშრომში წარმოდგენილია „საკუთრების მინდობის" ინსტიტუტთან დაკავშირებული ქართული, რუსული და ინგლისური ტერმინების შესწავლის ცდა საქართველოს, რუსეთისა და ამერიკის კანონმდებლობათა შეპირისპირებითი ანალიზის საფუძველზე.

სტატიაში მოცემულია  ოთხთავის XI საუკუნის ათონური ხელნაწერის (ათონ. 62) მათეს სახარების ტექსტის კოდიკოლოგიურ-ტექსტოლოგიური ანალიზი, რის საფუძველზეც დადგენილია მისი მიმართება  ოთხთავის ქართული თარგმანის დღეისათვის ცნობილ სხვა რედაქციებთან.

ნაშრომის მიზანია, წარმოაჩინოს ენობრივი კონტაქტის რამდენიმე ასპექტი ქართველური ენების მაგალითზე. წარმოდგენილია მეგრულ-ქართული ინტერფერენციები მორფოსინტაქსისა და პროსოდიის დონეზე. საკითხი განხილულია ინტრაეთნიკური კომუნიკაციის ფარგლებში და ეყრდნობა  ორენოვანი ავტორის ლინგვისტურ დაკვირვებებს.

ნაშრომში განვიხილავთ ჯერ სტრაბონისა და სხვა ისტორიკოსების მონაცემებს, რომლებიც დასავლეთ საქართველოს ტერიტორიაზე არ იცნობენ ან, ყოველ შემთხვევაში, არ ასახელებენ აფხაზურ-ადიღეურ ტომებს, ხოლო შემდეგ იმ ისტორიკოსების მონაცემებს მიმოვიხილავთ (პლინიუსი და არიანე), რომლებიც აფხაზურ-ადიღეურ ტომებს პირველები იხსენიებენ დასავლეთ საქართველოს ტერიტორიაზე.  ასევე, სტატიაში განვიხილავთ  სხვადასხვა მთიელი ტომის - აბასგების, აფშილების, ლაზების, სანების  - მიგრაციის მიზეზებს.